MARCHA CIDADÁ A MUGARDOS

O pasado 24 de Agosto tivo lugar unha exitosa marcha a pé ata Mugardos, convocada pola Plataforma Cidadán de Emerxencia, en solidariedade cos compañeiros e compañeiras pechadas no concello de Mugardos, que dende fai máis dun mes denuncian infatigabelmente as irregularidades presentadas pola regasificadora "a probas" ubicada dentro da ría.

Máis dun centenar de persoas comezaron pasadas as 4 da tarde unha andaina de máis de 17 km. dende o peirao de Ferrol.
Unha camiñata que durou ao redor de 4 horas, pasando polo centro de Ferrol, Avenida de Esteiro, Caranza, Perlío, Barallobre, Maniños, o Seixo, Franza, ata chegar a Mugardos.

Durante o transcurso do traxecto foise incorporando xente, tanta que se pasou de 300 participantes.
Dende o primeiro momento huobo un bo ritmo, o que fixo que só se realizara un reagrupamento na Pedreira, antes de chegar aos tanques de Reganosa. Alí, como non podía ser doutra forma, quentouse máis, se cabe, o ambiente con berros ao unísono en contra da planta regasificadora producto da corrupción política.
Despois, o magnífico recebemento por parte dos compañeiros e compañeiras en loita pechados no Concello de Mugardos.

Con este exercicio de dignidade e loita fica claro que ninguén será capaz de deter a este movimento cidadán forte e decidido pola "xustiza, a razón e o sentido común".

PLANTA DE GAS, FÓRA DA RÍA!

A RÍA É NOSA, E NON DE REGANOSA!!

Contra o Himno Galego

X.L. Méndez Ferrín

Á Presidente do Parlamentiño e á Mesa que a asiste parece que non lles chista o Himno Galego de Pascual Veiga e Eduardo Pondal, por iso ordenan a antroidada de facelo soar en plan "Café de Chinitas" na inauguración da lexislatura ou o que sexan as sesións que se procesan na antiga Escola de Veterinaria do Hórreo. Nantronte lin a X.C. Caneiro e coñezo que, para o autor de Verín, a letra do Himno Galego é detestábel como poema. Tamén é verdade que nese mesmo día vin, que na opinión de Bieito Iglesias, o poema Os Pinos de Pondal que lle dá as palabras ao Himno constitúe a mellor de todas as letras posibeis porque só a poden entender os críticos especialistas en lírica simbolista. É corrente ouvir falar por aí contra os nosos símbolos nacionais, mormente á medida en que o cardume madrileño se fai mesto, toldado e ameazante contra todo nacionalismo que non sexa o español. Característica do colonizado é mimar, case sempre con resultados ridículos, as maneiras do colonizador. As raparigas africanas con sosténs impostos polo misioneiro a lles cubrir os peitos e o régulo antropófago toucado con chapeo de copa sempre foron considerados, senón o retrato, si a triste caricatura do colonizado. Este fai usualmente ostentación da súa subalternidade e o primeiro que o Amo lle esixe é que careza de símbolos abstractos que excedan a condición tribal. Entre nosoutros: empanada e polbo si; Himno Nacional non. Hai xornalistas dedicados todo o tempo a converter en cómica a vindicación nacional de Galicia. Estes son os "bufóns d´El Rei" cuxa misión non é outra ca a de facer rir o Amo. Outros columnistas, con aspecto demacrado de náufragos nas praias finistérricas dos xornais de Galicia, imitan aquilo que nunca serán, ou sexa asinantes de textos nas páxinas metropolitanas de El Mundo ou El País. Son lúgubres, malencónicos e están doídos. Soen usar da ironía ou do sarcasmo para asemellarse cos seus modelos superiores en canto se afanan en tratar unha e outra vez das "miserias" do nacionalismo incesante. Agora, aqueles que marcan en Madrid a axenda dos media, decidiron que toca tratar da letra da Marcha Madrid. Pois ben, pillando bola, o columnista colonizado aproveita para poñer a feder o Himno Galego, naturalmente esperando o aplauso do Amo e a acollida na Casa Grande do Pensamento Hexemónico. Os máis biliares, con moito, parecen ser os que proceden da esquerda e do nacionalismo, o cal, como facía Vicente Risco, consideran pecados de xuventude. E estes mesmos son os máis contumaces en recorrer á imitación do pésimo columnista metropolitano e en insistir no tema monográfico da ruptura de España adobiando o gorigori monorcorde coa burla de todo o que en Galicia é alto, non español, nobre, soberbio: poño por caso a poesía de Eduardo Pondal. E ben, se queren tratar do Himno, trataremos do Himno. De momento non porque xa esgotei o espazo que este xornal xenerosamente me concede: "O fel de ter que vivir/ entre badulaques tantos...": por Celso Emilio Ferreiro.

Faro de Vigo, 11/06/07

MARCHA A MUGARDOS

O Comité Cidadán de Emerxencia
para a Ría de Ferrol

Convoca:

MARCHA CIDADÁ A MUGARDOS

Contra a localización da Planta Regasificadora de Reganosa
dentro da Ría de Ferrol, sumándose á veciñanza pechada
desde o 23 de xullo na Casa do Concello de Mugardos.

Andaina de 17 Kms.

Venres, 24 de agosto de 2007

Saída do Porto de Ferrol, ás 16 hs.
Regreso en autobús de liña, ás 22 e 23 hs.

¡¡¡ PARTICIPA !!!

CONCENTRACIÓN
Xoves 16 de Agosto

Ás 7 da Tarde, no Porto de Ferrol,
para protestar pola entrada na Ría,
dun novo buque gaseiro,
cargado de GNL,
para REGANOSA

Acude á concentración
con cacerolas ou
elementros de percusión

Participa !!


Convoca:
Comité Cidadán de Emerxencia para a Ría de Ferrol

MONCHO REBOIRAS, A LOITA CONTINÚA!

Este 12 de agosto, os compañeiros e compañeiras da FPG da comarca de Ferrolterra reunímonos na rúa da Terra para rendir homenaxe ao comunista e patriota galego Moncho Reboiras, caído en combate na loita por unha Galiza ceibe e socialista.

Dende a FPG reafirmamos unha vez máis que a loita comezada polo compañeiro Moncho segue vixente nos nosos días, a loita continúa! A loita por unha patria verdadeiramente libre e soberana, unha Galiza socialista.

Os traballadores e as traballadoras galegas temos o deber e a tarefa histórica de rachar coas cadeas coloniais que asoballan á Nación Galega.

Coas políticas "tremendamente moderadas", o confusionismo ideolóxico e o abandono das políticas de esquerdas, o noso pobo non será quen de acadar os obxectivos estratéxicos defendidos polo movemento nacional-popular galego, que neste intre pasan pola loita decidida pola Independencia e o Socialismo.

ANIVERSARIO DA CAÍDA EN COMBATE DE XOSÉ RAMÓN REBOIRAS

CARA A RECONSTRUCIÓN DO MOVEMENTO NACIONAL-POPULAR
Un ano máis @s comunistas e patriotas galeg@s consagramos o 12 de agosto á recuperación da memoria do noso camarada de ferro Xosé Ramón Reboiras e facémolo coa constatación na práctica da deriva na que se atopa instalado parte do nacionalismo galego. Deriva iniciada paseniño precisamente tras o asasinato de Moncho Reboiras en 1975 pola policía española.
Se Moncho erguera a cabeza e contemplara a rumbo e a deriva que tomou o movemento
que el axudou a construir de seguro que se sentiría indignado e profundamente defraudado. O panorama non é para menos: declaracións grandilocuentes de políticos “tremendamente moderados”, inmersión total na política institucional cun medre de presenza nas institucións (chegando agora rapiñan polo poder nas deputacións) pero todo baixo unha realidade aplastante e innegable: o medre do nacionalismo non leva parello o incremento dunha conciencia nacional no conxunto das clases populares.
E é que algúns xa hai tempo que deixaron de camiñar xunto ao pobo para camiñar da man da oligarquía económica.
En definitiva que o nacionalismo medra electoralmente pero cada vez hai menos nacionalistas.
Moncho, que ninguén se leve a enganos, era un revolucionario e un patriota que entregou a vida na loita por unha Galiza ceibe e socialista.
Agora máis que nunca temos ante nós a tarefa histórica de avanzar cara a reconstrución do movemento nacional-popular e non por capricho ou nostalxia por outros tempos
senón porque é preciso retomar o proxecto histórico do nacionalismo galego, un nacionalismo combativo, popular e de esquerdas, un nacionalismo que se funda co pobo e coa clase traballadora, un nacionalismo sempre fiel aos intereses das clases populares. Temos que facelo, temos que reaxir e erguernos de novo para que o soño de Moncho non esmoreza
No seu recordo só un arela: que as vindeiras xeracións de comunistas e patriotas sexan
quen de seguir o exemplo de MONCHO REBOIRAS.

Viva Moncho Reboiras!!
Viva Galiza ceibe e socialista!!
A loita continúa!!
Fran Aneiros

ADHESIÓN E SOLIDARIEDADE COA POBOACIÓN DE MUGARDOS

A Plataforma Ártabra21 quere amosar a súa ADHESIÓN E SOLIDARIEDADE coa poboación de Mugardos máis preocupada pola amenaza que supón a PLANTA DE GAS preto de seus fogares.

A PLATAFORMA ÁRTABRA21, EXPRESA A SÚA SOLIDARIERADE coa veciñanza que decidiron EFECTUAR UN PECHE INDEFINIDO NA CASA DO CONCELLO DE MUGARDOS para que a Xunta de Galiza, gobernado polo PSOE- BNG , atenda as súas DEMANDAS CIDADÁNS .

A veciñanza de Mugardos afectada polos 400 metros de zona de seguridade que preve o Plano de Emerxencias Exterior para REGANOSA, aprobado polo Consello Xeral da Xunta de Galicia o pasado 19 de xullo, sigue pechada na casa do Concello de Mugardos. Este feito tivo importante repercusión mediática. A indignación da veciñanza, diante dun Plano de Emerxencias que é un verdadeiro despropósito, elaborado de costas á veciñanza afectada, á propia administración municipal, e mesmo sen ter en conta aos servizos de emerxencias da comarca [bombeiros, urxencias hospitalarias, urxencias 061, Protección Civil, autoridades locais ...].
Un Plano de Emerxencias, aprobado en tempo recor só co propósito de avalar, e acelerar, a entrada en funcionamento de REGANOSA. Regasificadora cuestionada, non só polo movimento cidadán da Ría, senon que polos propios tribunais da Galiza, en sendas sentenzas do TSXG, tribunais que algún respecto e credibilidade mereceralle a un goberno da Galiza.
Porque eles saben que REGANOSA non pode cumprir os condicionados de distancia de seguridade ante núcleos poboados [2000 metros], a evidencia aforra palabras e o de que os buques gaseiros podan saír a mar aberto en caso de emerxencia polos seus propios medios, cousa que non é posíbel, porque tanto para entrar como para saír necesitan a intervención de práticos do porto e catro remolcadores e por que no caso de estar cargado de GNL, só pode saír, en pleamar diurna e durante escasa media hora [en marea morta], por un canle angosto de 4.000 metros de lonxitude e moi estreito, cunha zona de navegación de só 150 metros de ancho. TODO UN DESPROPÓSITO.Manteñamos a solidariedade coa veciñanza pechada no concello de Mugardos:- Facendo visitas ao lugar do peche, na casa do Concello de Mugardos.- Enviando cartas ou telegramas de apoio e solidariedade á Casa do Concello [Av. de Galiza, 45 981470290]. - Remitindo aos medios de comunicación notas de prensa.- Acordando en reunións de asociacións, comités de emperesa e outros entidades, mostras de solidariedade e apoio á veciñanza pechada, na defensa da vida, das súas vivendas e da súa seguridade. - Remitindo cartas, fax ou telegramas á Secretaría Xeral da Presidencia da Xunta, para que atenda as demandas veciñais e mostrando a negativa a convivir cunha Planta de Gas dentro da Ría de Ferrol.Enderezos da Xunta de Galicia onde se pode manifestar o rexeitamento de REGANOSA e o apoio á veciñanza de Mugardos:PresidenciaEmilio Pérez Touriño Presidente da Xunta de Galicia Secretaría Particular Edificios Administrativos - San Caetano, s/n 15704Santiago de Compostela Tel.: 981 541 213/541 214 - Fax: 981 541 219 Correo-e: secre.presiden@xunta.es Secretaría Particular Pazo de Raxoi - Praza do Obradoiro 15705Santiago de Compostela Tel.: 981 544 915/544 916 - Fax: 981 544 904 Correo-e: secre.presiden@xunta.es Secretaría Xeral da Presidencia Gumersindo Guinarte Cabada Secretario Xeral Edificios AdministrativosSan Caetano, s/n 15704Santiago de Compostela Tel.: 981 541 283/541 285 - Fax: 981 541 293Pazo de Raxoi - Praza do Obradoiro 15705Santiago de Compostela Tel.: 981 541 212 - Fax: 981 541 293 Correo-E: secretaria.xeral.presidencia@xunta.es