Importante convocatoria de Causa Galiza e boicot informativo dos medios

Ningún dos medios de comunicación dixitais (agás Vieiros) nin a TVG deron conta na tarde-noite do 25 de xullo da manifestación da esquerda autodeterminista que reuniu a preto de tres milleiros de galegas e de galegos que marcharon polas rúas de Compostela detrás dunha gran bandeira nacional, reclamando a autodeterminación, o poder popular e a independencia de Galicia.
Este silencio evidencia a importancia política da convocatoria.
Había tempo que a esquerda nacionalista non era quen de agrupar a semellante número de persoas que concorreron animadas polo espírito unitario e mais polo carácter apartidario da manifestación. O acordo táctico e técnico, aprobado logo de profundos debates no seo de Causa Galiza, facilitou que a xente acudise libre de prexuízos e nun ambiente politicamente cómodo para unha concorrencia que sabemos profundamente complexa.
Foi esta unha experiencia importante. Hai ben tempo que vimos teorizando e reclamando a confluencia das esquerdas nacionalistas; nunca antes se chegara a un grao de coincidencia coma este ou, máis ben, a unha situación de menor contradición entre as diferentes posturas. Foi un importante primeiro paso e queremos insistir, como xa dixemos no noso comunicado do Día da Patria, que na honestidade, na seriedade e na responsabilidade de tod@s está que non sexa o último.
Non é fácil, non vai ser fácil levantar unha alternativa unitaria do nacionalismo de esquerdas. A cifra de asistentes a esta manifestación do Día da Patria de 2007 é un excelente dato que nos indica por onde debemos camiñar e como debemos encarar datas concretas da efeméride nacional, e tamén como debemos abrir un debate xeralizado sobre toda a problemática social que se nos presenta acotío.
Pero aquí, na actual Causa Galiza, non se completan as arelas da FPG de cara á conformación dun espazo que entendemos existe e que é necesario ocupar, ese espazo á esquerda da opción centrista que o núcleo forte do BNG, comandado por Anxo Quintana, pretende consolidar.
Neste momento, a FPG contempla a Causa Galiza como un punto de encontro, para o debate e para acción puntual. E canto maior e máis importante sexa a achega, cantas máis alternativas concretas para a mellora e a transformación das condicións de vida do noso pobo sexamos quen de formular, maior será a capacidade de influenza na nosa sociedade.
Tales son as nosas reflexións publicamente expresadas neste comunicado de urxencia.

En Galicia, a 26 de xullo de 2007, no LIV aniversario do asalto aos cuarteis do Moncada e Carlos Manuel de Céspedes, en Cuba.
Comité Executivo da FPG

25 DE XULLO DIA DA PATRIA GALEGA AVANZAR CARA A REPÚBLICA GALEGA

SOS Courel. Velaí unha chamada para a defensa do medio ambiente. SOS Courel é tamén un trasunto daquela chamada para a defensa do mar que fora Nunca Máis. Algúns que integraban aquel movemento hoxe forman goberno. Estes mesmos son os responsábeis do nacemento do SOS Courel mais por razóns ben distintas: agora son eles os que atacan o monte. Xa que non arde, metémoslle unhas minas. Maila mina de Serrabal non interesa.
A Frente Popular Galega postúlase en favor dunha harmonía real entre natureza e progreso. O progreso é a igualdade das persoas. U-las medidas reais para a integración dos inmigrantes e dos desfavorecidos? U-los centros para a xente sen teito?
O prezo da vivenda é alta para uns salarios mínimos. Que se fai se din que a economía crece? Onde repercute esa subida? En que petos?
Tamén cuestionamos a obsesión polo AVE. Para que e para quen? Que beneficios trae consigo ás clases traballadoras? Nós pulamos pola dobre vía e a potenciación do tren de comercio.
Ábrese agora unha nova vía á comunicación entre as forzas da esquerda nacionalista. Debemos camiñar amodo para fortalecer esta vía recén aberta. A manifestación unitaria deste ano, é un primeiro paso. Na honestidade, na seriedade e na responsabilidade de tod@s está que non sexa o último.
A Frente Popular Galega este ano vimos insistindo na urxencia de abordar a cuestión clave da territorialidade. Consideramos primordial a formulación democrática dun Plan Director territorial e o estudo por vía de urxencia e posta en práctica dunha nova estruturación administrativa que implique a supresión das deputacións e as provincias, o recoñecemento das parroquias, o desenvolvemento pleno das comarcas e a posta en marcha dun plan específico para os territorios galegos do leste, aínda hoxe baixo outras administracións autonómicas, que garanta, se así o desexaren, a súa reintegración ao proxecto nacional galego.
A autodeterminación non é negociábel. A autodeterminación conquístase. Con decisión, e tras 19 anos de andaina ininterrumpida, a FPG seguirá erguendo a bandeira da nosa independencia nacional e o socialismo. A bandeira da nova República que, paseniño, xa botou a andar: a República Galega.

Galicia non se vende.
Viva Galicia ceibe e socialista!

Comité Executivo da Frente Popular Galega
25 de xullo de 2007

Causa Galiza convoca Día da Patria unitario

Presentación de Causa Galiza
Despois de varios meses de xestación, o 14 de xullo presentouse publicamente en s. Martiño Pinario -Compostela- Causa Galiza, unha nova entidade social de carácter autodeterminista.
Esta iniciativa é froito da confluencia de distintas sensibilidades ante un obxectivo común: a reivindicación do noso dereito de Autodeterminación Nacional. Un proceso de confluencia complexo e contraditorio, ante o que o noso Partido, nun exercicio de responsabilidade revolucionaria, sen crear falsas expectativas, considera podería ser un excelente ámbito para o debate sobre os distintos aspectos que forman parte do devir da nosa nación.
Con prudencia, pero tamén con decisión, a FPG manifesta o seu apoio á iniciativa Causa GZ que entendemos como un proceso sempre aberto e en permanente construción, lonxe do modelo clásico de plataforma e liberado de protagonismos estériles, e do que periodicamente desde o noso Partido iremos facendo un seguemento e avaliación.

Día da Patria unitario
Na súa presentación oficial, Causa Galiza convocou, baixo o lema “Autodeterminación”, unha manifestación unitaria no Día da Patria, que partirá ás 13 horas desde a Alameda de Compostela. A FPG manifesta o seu apoio á convocatoria unitaria.
Entendemos que non é este o momento de certas análises que no seu día se poderán facer. Agora é o momento de felicitarse pola nova iniciativa que botou a andar, e de animar á participación masiva neste 25 de Xullo, Día da Patria Galega.

REGANOSA:A CONSPIRACIÓN GASISTICA

En funcionamento en probas dende maio, a planta regasificadora de Reganosa, que a connivencia político-empresarial decidiu chantar en Punta Promontoiro, Mugardos, no medio da Ría de Ferrol, agarda a aprobación polo Consello da Xunta do plan de emerxencia, derradeiro paso para a posta en marcha definitiva, prevista por eles para o próximo mes de agosto.
Para que isto sexa posible, o bipartito PSOE-BNG, cunha complicidade continuista co anterior goberno do PP, disponse á axilización con toda a premura posible dos trámites administrativos, prestándose a exerce-las funcións de negociador cos colectivos directamente afectados e especialmente conflictivos, e como contrainformador co obxectivo de dobregar a unha opinión pública abertamente contraria a este proxecto.
A posta en funcionamento en fase comercial de REGANOSA constitúe o colofón dunha verdadeira conspiración co obxectivo de instalar a calquer prezo, unha planta regasificadora, nunha ría coma a de Ferrol, á que a Xunta de Fraga decide “sacrificar en beneficio das restantes” (!!).
Reganosa é o resultado da concorrencia entre poder político e os intereses dunha entente de dúas grandes empresas do sector enerxético e testaferros destas, e veu da man do clientelismo e a vasalaxe corrupta a tódolos niveis dos políticos de quenda, da prevaricación e dunha política de feitos consumados insensata e criminal.
As razóns económicas deste proxecto están, ademais de nas propias ambicións do Grupo Tojeiro, nos intereses de Endesa e Fenosa de abastecer aos seus futuros ciclos combinados, e de xogar unha baza (de aí tamén o da solicitude de duplicar a producción e o desdobramento de rede de gasoductos) frente á feroz competencia con Gas Natural, Enagas e outros operadores e concesionarios do sector gasístico.
No canto das razóns políticas, esgrimiuse sempre o carácter de infraestructura estratéxica para o desenvolmento económico de Galiza, cando hai evidencias contrarias incontestables.
Os intereses de Endesa, Fenosa, Tojeiro, Caixa Galicia, etc., non son, evidentemente, os dos traballadores nin os de Galiza como Nación. Tal identificación falsa de intereses non ten nada de patriótico, e racha coa traxectoria histórica do nacionalismo galego, de esquerdas e antimonopolista. O mantemento da participación no proxecto por ámbolos dous socios na Xunta, e o aliñamento cos grupos promotores na defensa do mesmo contra vento e marea de loitas e mobilizacións, amosa a concepción neo-colonialista do desenvolvemento económico de Galiza que teñen os xestores socialdemócratas, compartida polo capital monopolista, e traidora e vergoñentamente tamén polo BNG.
É evidente que en Galiza unha planta regasificadora, non ten máis razón de ser como infraestructura estratéxica que o empeño dos promotores e o poder político (Goberno Central e Xunta), pois o balance enerxético (hidráulicas, eólicas, térmicas, etc), ten un superávit na capacidade de produción de enerxía eléctrica da orde do 47%. Existen plans de ampliación de produción nos ciclos combinados de As Pontes e Sabón (con outras posibilidades de suministro vía gasoductos europeo ou alxeriano), no sector eólico, no hidroeléctrico, etc. Do que se trata é de negocio, puro e duro, e de posicionamento fronte á competencia no enfrontamento intercapitalista polo control do sector enerxético.
É evidente a absoluta ausencia de garantias para a seguranza e a non hipoteca do futuro desenvolvemento dunha ría, por mor dunha industria perigosa, de gran impacto sobre o ecosistema, os recursos, a poboación e a planificación urbana e territorial. Un plan de emerxencia que afecta a un perímetro de radio de só 400 mts., e a negociación coa Confraría non resolven ningún dos problemas, de seguridade para a poboación, económicos, de planificación, xurídico-legais, etc, que ten plantexados Reganosa.
Unha instalación industrial que, evidentemente, podería ubicarse como alternativa con maior idoneidade nun artefacto off-shore fóra da costa, sen os efectos que causa un enclave desta natureza no corazón dunha ría pequena e estreita como a de Ferrol, e aínda en outros puntos dun litoral coma o galego, de densos e esparellados asentamentos, e rico en recursos mariños.
Reganosa, máis aló de que, como feito consumado, entre en funcionamento por imposición dos poderes políticos e económicos deste Réxime Monárquico, é unha auténtica conxura á que hai que desenmascarar, do que nos ocuparemos en sucesivas análises, e combater dándolle continuidade e amplitude á mobilización popular polo peche da planta.